Iroquois - een volk dat in de centrale regio's van de Verenigde Staten en Canada woont. Deze etnos is niet alleen beroemd om zijn ongewone uiterlijk, maar ook om zijn interessante geschiedenis en tradities. Vandaag nodigen we je uit om een fascinerende reis te maken naar de diepe streken van de Grote Meren en meer te leren over hoe de Indiaanse Mohawk leeft.
Wat is de Liga van Iroquois?
Vermoedelijk ontstond in 1570 een unie van de Iroquois genaamd de Liga van Hodesosauni. Aanvankelijk omvatte deze formatie 5 stammen: Oneida, Mohawk, Cayuga, Onondaga en Seneca. Later, in 1770, werd de Tuscarora-stam, verdreven uit de zuidelijke regio's van de Verenigde Staten (nu Oost-Carolina), lid van de Liga van Hodesosauni.
Vanwege de hechte etnoculturele en sociale contacten van al deze groepen verschenen Iroquois-indianen. Het is onmogelijk om een beschrijving van een etnos samen te stellen zonder de kenmerken van de stammen die onderdeel werden van de Hodesosauni League. Daarom blijven we bij elke stam in meer detail stilstaan.
Oneida-stam
Oneida is een stam van de Iroquois League. Aanvankelijk woonden zijn inboorlingen in de staat New York en vestigden zich vervolgens in Noordoost Wisconsin (in het Green Bay-gebied). "De man van de onbeweeglijke steen" - zo noemt elke Indiase Iroquois die uit de Oneida-stam kwam zichzelf. De geschiedenis van deze naam is verbonden met de lokale traditie. Volgens de legende was er altijd een grote rode kei in het centrum van het hoofddorp Oneida. Deze steen is een belangrijk symbool van de stam geworden.
Mohawk-stam
De Mohawks (of Mohawks) zijn een Noord-Amerikaanse indianenstam die in de oostelijke regio's van New York woont. In de Liga van Hodenosauni werd deze groep de 'bewakers van de oostelijke deur' genoemd. Vandaag zijn de Magawks de meest talrijke stam in de unie van de Iroquois. Nu wonen ze in de provincies Ontario en Quebec (Canada).
De eerste contacten van de Mohawk-stam met de Europeanen vonden plaats in 1634, toen de Nederlanders het Amerikaanse land betraden. Mohawks eerder begonnen andere Iroquois te handelen met Europeanen.
Bekende persoonlijkheden als Joseph Brant (een officier van het Engelse leger die zich onderscheidde tijdens de Onafhankelijkheidsoorlog van de VS), Kateri Tekakvita (de Heilige Rooms-Katholieke Kerk) en Pauline Johnson (een beroemde Canadese actrice en schrijver) verlieten de Mohawk-stam.
Cayuga-stam
Aanvankelijk woonde de Cayuga-stam in het gebied van Cayuga Lake tussen de volkeren Seneca en Onondaga. Tegenwoordig wonen hun nakomelingen in de provincie Ontario (Canada) en in de stad Perrysburg (New York, VS).
De Cayuga-stam komt van Harry Farmer, een beroemde Canadese acteur die beroemd is vanwege de Police Academy en The Dead-film.
Onondag-stam
Vertegenwoordigers van de Noord-Amerikaanse stam Onondaga noemen zichzelf 'mensen van de heuvels'. Aanvankelijk bezetten de mensen het grondgebied in het noordwesten van de staat New York. Maar na de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog werd de stam uit deze landen en bezette gebieden van Ontario (Canada) verdreven.
Opgemerkt moet worden dat in de Liga van Hodenosauni de Onondag-stam diende als "oudere broeders", dat wil zeggen dat zij leidende posities in de Raad van de Unie bekleedden.
Uit de geschiedenis van de stam
Vanaf de 11e eeuw bezetten de Iroquois een uitgestrekt gebied tussen de St. Lawrence-rivier en Lake Ontario. Ze leefden lange tijd in de omgeving van Algonquin-sprekende stammen (Ojibwa, ottav, Algonquin) en voerden constante oorlogen voor hun land.
De Iroquois League onderhield de nauwste contacten met de Nederlanders. Europese kooplieden kochten beverhuiden van lokale stammen en leverden hen in ruil daarvoor vuurwapens. Nadat alle bevers in het gebied tussen de St. Lawrence-rivier en Lake Ontario waren uitgeroeid, duwden de Nederlanders de Iroquois ertoe nieuwe landen te veroveren. Dit leidde tot het begin van de zogenaamde Beaver Wars. In 1660 begonnen de Iroquois Nieuw Frankrijk te plunderen. De metropool ondersteunde haar koloniën, waardoor de Noord-Amerikaanse stammen nederlaag begonnen te lijden. Ondertussen veroverden Britse troepen de Nederlandse kolonie Nieuw Nederland, waardoor de Iroquois van de belangrijkste handelspartners werd afgesneden.
In 1688 begon de oorlog voor de Engelse erfenis tussen Frankrijk en Groot-Brittannië. In dit conflict kozen de Irokezen de kant van de Britten. Bovendien ondersteunden de Noord-Amerikaanse stammen hen in de Franse en Indiase oorlog. Deze twee conflicten veranderden de krachten op het continent volledig. De Iroquois werden volledig afhankelijk van wapenleveringen uit Engeland.
Iroquois in de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog
In 1775 begon de Onafhankelijkheidsoorlog van de Verenigde Staten. Bij dit conflict waren enerzijds het Verenigd Koninkrijk en de loyalisten betrokken (d.w.z. loyaal aan de Britse regering) en anderzijds - 13 Britse koloniën. De meeste Indianen tijdens de oorlog verdedigden de positie van neutraliteit. De Grote Raad van de Hodjosauni League bleef aanvankelijk ook neutraal. In 1777 kozen de Iroquois echter de kant van Groot-Brittannië. De belangrijkste reden hiervoor was dat Engeland de belangrijkste leverancier van wapens was voor de Noord-Amerikaanse stammen. Bovendien verbieden de koloniale autoriteiten hun bevolking om het grondgebied ten westen van de Appalachian Mountains te bezetten om conflicten met de Indianen te voorkomen.
Na het einde van de oorlog heeft Groot-Brittannië het land van de Irokezen overgedragen aan de Amerikaanse controle. Gedurende deze periode hield de Liga Hodenosauni op te bestaan. Een deel van de Irokezen trok zich terug naar het noorden - naar het land dat door de Britse kroon werd geschonken voor steun in de oorlog. De andere helft van de Khodenosauney League-stammen bleef op het grondgebied van New York.
De economie en het leven van de Amerikaanse Iroquois
Dus, hoe leefde en leidde een eenvoudige Mohawk-indiaan? De cultuur van de Noord-Amerikaanse stammen die in het gebied van de Grote Meren leefden, werd gevormd door externe factoren. Gebieden bewoond door de Irokezen, lagen eigenlijk op de bergkammen. Deze landen waren bedekt met dichte bossen en omgeven door rivieren en meren. Natuurlijke en klimatologische omstandigheden bepaalden de kenmerken van de economie van de Noord-Amerikaanse stammen.
Iroquois woonde in grote ruime huizen - ovachirah. Ze bestonden uit rechthoekige gebouwen met tonvormige daken.
De belangrijkste oogst van de stammen was maïs. Korenvelden bezetten uitgestrekte gebieden (tot een straal van 9 km). Bovendien verbouwden de Iroquois bonen en pompoen.
Sinds de 18e eeuw heeft de militaire en pelshandel zich actief ontwikkeld. Dit kwam door nauwe contacten en handel met de kolonisten. De Noord-Amerikaanse stammen voorzagen de Europeanen van beverhuiden, die werden gebruikt om bonthoeden te maken. Landbouwwerk werd in de regel uitsluitend door vrouwen gedaan.
Het politieke leven van de Irokezen
In het politieke leven van de Noord-Amerikaanse stammen werd de dominante positie ingenomen door de Liga van Hodesosauni. De leden waren verplicht om onderling vrede te bewaren. De League werd geleid door de Council of Chiefs, bestaande uit 50 sachems. De leden werden gekozen door moeders van de bevalling. De resoluties van de Raad werden door elke stam afzonderlijk besproken en vervolgens werd een unaniem besluit genomen. Elke leider kan een veto opleggen tegen elk vonnis. De eerste beslissingen van de Raad waren de Mohawks, vervolgens de Seneca en de Oneida, en de laatste waren de Cayuga's en de Onondag.
Alle wetten en gebruiken van de Liga van Hodenosauni-stammen werden vastgelegd in het "Boek van de Grote Wet". Het is vermeldenswaard dat de Amerikaanse grondwet is gemaakt volgens het model van dit document.
De sociale structuur van de Noord-Amerikaanse stammen
De belangrijkste eenheid van de sociale organisatie van de Iroquois was een clan met aan het hoofd een vrouw. De leden bezaten collectief bezit van land en landbouwgrond. Elk geslacht droeg een specifieke generieke naam. In de regel werd het geassocieerd met de naam van het dier. Alle vrouwen van het geslacht namen actief deel aan de tribale raad. Op zijn vergaderingen gekozen sachems - leden van de Raad van leiders.
De stammen kunnen 10 tot 3 geslachten omvatten. Dus nummerden Seneca, Onondaga en Kayuga elk 8, en Mohawk en Oneida 3 elk.
Uiterlijk van iroquois
Een typisch Indiaanse Mohawk, waarvan de foto hieronder wordt gepresenteerd, in tegenstelling tot wat tegenwoordig wordt gedacht, droeg geen kapsel van "Mohawk". Mannen en stamhoofden scheerden in de regel hun haar volledig af. Slechts een kleine 'hoofdhuidstreng' bleef over.
De Iroquois zagen er alleen oorlogszuchtig uit tijdens militaire campagnes en grote religieuze festivals. Kapsels, die slechts een beetje leken op de populaire styling van vandaag, werden gedragen door de Onondaga-krijgers. Ze scheren hun haar volledig af, waardoor er slechts een kleine strook in het midden van het hoofd achterbleef, die vervolgens in een vlecht werd gevlochten.
Religieuze opvattingen
Aanvankelijk was het fundament van de Iroquois-religie het totemisme - geloof in de bovennatuurlijke krachten van dieren. Dieren fungeerden als eponiemen van het geslacht, dienden als bescherming tijdens vijandelijkheden, betuttelde landbouw en jacht. De Mohawks bijvoorbeeld, die ten strijde trokken, droegen een wapenschild met de hoofdtotem van de stam.
Deze culten kregen later een industriële betekenis. De Iroquois geloofden dat de stam op zijn totemdier moest jagen. In dit opzicht was de berencultus vooral populair bij Noord-Amerikaanse indianen.
Bovendien verwierven agrarische cultussen in het religieuze leven van de Irokezen een groot belang. De stammen verafgoden en aanbaden het land dat hen kracht verleent. De cultus van de 'drie verpleegsters' - de belangrijkste gewassen (maïs, bonen en pompoen) was vooral populair.
Opgemerkt moet worden dat de Irokezen vóór de andere Noord-Amerikaanse stammen werden geconfronteerd met de christelijke doctrine. De Europese religie werd in de loop van de tijd een integraal onderdeel van hun leven. Momenteel beweert de Iroquois het christendom.
Iroquois krijgskunst
Na de vorming van de Khodenosauni-liga nam de militaire macht van eerder verdeelde stammen sterk toe. Voorafgaand aan contact met Europeanen, bestonden de Iroquois-wapens uit bogen en pijlen, een speer en een knots. Bovendien gebruikten ze houten schilden die het lichaam, het hoofd en de benen van de krijger beschermden. Het begin van een levendige handel met de Nederlanders leidde tot veranderingen in de militaire sfeer van het leven van de Noord-Amerikaanse stammen.
Europeanen voorzagen hen van vuurwapens en dolken. Deze innovaties verdrongen echter niet onmiddellijk de gebruikelijke verdedigingsmiddelen voor de Irokezen (pijl en boog). De introductie van vuurwapens leidde tot het verlaten van houten schilden. Vanaf die tijd begonnen de Iroquois ook nieuwe gevechtstactieken toe te passen - een verstrooiingstechniek over het slagveld.
De Irokezen waren meer geavanceerd in het gebruik van nieuwe wapens dan andere Noord-Amerikaanse stammen. Dit was grotendeels te wijten aan nauwe handelscontacten met Europeanen.
Iroquois traditionele sociale dansen
In de cultuur van de Iroquois-stammen, die uit veel verschillende stammen en etnische groepen bestaan, zijn er verschillende traditionele sociale dansen. Eeuwenlang verzamelden stammen zich op plaatsen in de gemeenschap om te dansen, te zingen en te genieten van elkaars gezelschap. Veel van de sociale dansen worden uitgevoerd tijdens het Iroquois Song of the Earth.
Aardse liedjes
De sociale dansen van de Irokezen zijn sociale bijeenkomsten, waarbij indianen traditionele dansen uitvoeren en liedjes over de aarde zingen. Liederen kunnen verschillen, maar alle dansen worden tegen de klok in uitgevoerd. Bijna elke dans wordt begeleid door de begeleiding van een gastheer, die historische legendes vertelt in de moedertaal van de stam.
Het lied van de aarde maakt gebruik van traditionele instrumenten, zoals watertrommels en rammelaars gemaakt van hoorns. Het ritme en het tempo van de muziek hangt echter grotendeels af van hoe de dansers stampen in harmonie met hun voeten op de vloer of op de grond. Deze voetstap kan worden onderverdeeld in drie categorieën:
Normaal stampen - dansers stampen om de beurt, beginnend met de rechtervoet. Het linkerbeen is rechts bevestigd tijdens het bewegingsproces van de danser op de speelplaats.
Laterale stap in willekeurige volgorde - benen worden in een willekeurige volgorde naar de zijkant verplaatst. Deze stap wordt alleen door vrouwen uitgevoerd.
Vis is een specifieke stap, die alleen wordt uitgevoerd in de dans van vissen. Hij stempelt meerdere keren achter elkaar voor elk been.
Deze drie ritmes zijn te vinden in verschillende liedjes over de aarde, waarvan de meeste tegenwoordig te vinden zijn.
De lijst van de belangrijkste sociale dansen van de Iroquois:
- Alligator dans
- Cherokee dans
- Kippendans
- Neef van de neef
- Delaware skin dance
- Dacische dans
- Dans van vissen
- Dans van vriendschap
- Kousenband dans
- Mocassin-dans
- Nieuwe vrouwelijke dansbeweging
- Noordelijke dans
- Dans oude mocassin
- duiven dansen
- Konijn dans
- Wasbeer dans
- De dans van Robin
- Ronde dans
- Dans van trillende struiken
- Dans van de scherpe stok
- dans van rook
- Dans van de staande pijlkoker
Elk van deze dansen vertelt een verhaal gerelateerd aan de naam van de dans. Iroquois hebben veel legendes geassocieerd met de meeste liedjes over de aarde.
Geschiedenis van de Mohawk
Verzorging kreeg zijn naam ter ere van de Noord-Amerikaanse indianenstam die in de regio's Oklahoma en Ontario woonde. Moderne nederzettingen worden gekenmerkt door een vreedzame instelling, maar hun voorouders verschilden militant karakter en vochten met verschillende stammen. Om hun kracht en onverschrokkenheid te tonen, trokken de indianen al het haar omhoog en fixeerden het met een speciale viskeuze impregnering, die ze van de boomschors maakten. Na betrouwbare fixatie verfden ze hun haar in felle tinten die hun vijanden meestal bang maakten. Dit kapsel sprak over de agressiviteit van de stam en de bereidheid om tot het einde te vechten.
Na verloop van tijd werd de Iroquois vergeten, maar in de twintigste eeuw verwierf het zijn bewonderaars tegenover punkers en was klaar. De informele subculturen die in de jaren 70 ontstonden, maakten hun beeld van heldere en heldere elementen, die symbolen waren van de rebellie en vernietiging van de gebruikelijke grondslagen van de samenleving. Haarstijlen werden op zowel lang als kort haar gedaan. Zelfs toen verschenen er verschillende nieuwe iroquois-variaties, die niet alleen jongens, maar ook meisjes op hun hoofd maakten. Vast hoog haar met water, bier of andere bevestigingsmiddelen.
Zoals bekend keert de moderne mode vaak terug naar de oorspronkelijke bronnen of leent bepaalde details en introduceert op basis daarvan nieuwe trends. Mohawk is geen uitzondering. Professionele stylisten veranderden en vulden haar aan, zodat ze onderdeel kon worden van een alledaags beeld met een andere stijl en hoge smaak. De meeste modellen van de Mohawk zijn ingetogen en eenvoudiger geworden in hun uiterlijk, en sommige variaties hebben het bereik van kapsels voor vertegenwoordigers van de informele omgeving verdund.
Wat de stijl van het Indiase element ook is, de mohawk zal altijd worden beschouwd als een manifestatie van individualiteit.
Wie is het kapsel
Mohawk, ook mohawk genoemd, is voor veel mannen een modern en praktisch kapsel geworden. Sommige varianten zien er nog steeds brutaal uit, maar zelfs deze kunnen worden gebruikt om een dagelijkse look te creëren.
De breedte van het kapsel varieert van 2 tot 15 cm.De keuze van de grootte hangt af van de persoonlijke voorkeuren van de klant. Whisky scheert of snijdt volledig. We kunnen zeggen dat dit kapsel geen normen heeft.
Indiaas kapsel moet worden geselecteerd op basis van het type persoon:
- Ze wordt niet aangeraden om mensen te doen met een smal of langwerpig gezicht, waardoor ze meer zal afvallen.
- Ook moet het kapsel worden overgelaten aan houders van een smalle kin met massieve jukbeenderen. Mohawk benadrukt alleen de nadelige kenmerken van deze vorm.
- Mensen met een ovaal gezicht kunnen dit kapsel veilig doen.
- Chubby moet een brede strook kiezen, omdat een smal pad er belachelijk uitziet.
Op dun en dun haar werkt de mohawk mogelijk niet goed.In dit geval moet u een kapper raadplegen, die het probleem met een buitengewoon kapsel zal helpen oplossen. Voor een harmonieuze uitstraling, laten velen een baard groeien die goed past bij een spectaculair kapsel.
Iedereen kiest de variatie waarmee hij gemakkelijk kan omgaan. Voor een dagelijkse buiging is een korte Mohawk geschikt, waarvoor geen complexe styling vereist is. Met de juiste en hoogwaardige fixatie behoudt het kapsel zijn oorspronkelijke uiterlijk tot het einde van de dag. Lange Irokezen worden gekozen door moedige en creatieve persoonlijkheden die bereid zijn veel tijd te besteden aan de vorming en fixatie van hoogwaardig. Vaak wordt deze stijl gecombineerd met geschoren of netjes getrimde slapen. Deze optie is een geschikte oplossing voor niet-formals.
Sommige variaties van de Iroquois kunnen het publiek verrassen en shockeren met een heldere en energieke uitstraling, anderen kunnen een beeld geven van zachtheid en romantiek, anderen kunnen toeslaan met chique en elegantie. De mohawk geschilderd in heldere kleuren verbaast met een ongewone en brutale uitstraling. Extravagante kapsels met behulp van kleuren of markeren zijn geschikt voor een feest of een feestelijk evenement. Moderne aanpassingen voor kort haar zullen een geweldige oplossing zijn voor het creëren van een zomerse look.
Soorten haar
Het mannelijke Mohawk-kapsel heeft veel variaties. Het kan van verschillende grootte en vorm zijn. Het model wordt gekozen afhankelijk van de gewenste afbeelding.
klassiek. Whisky wordt meestal volledig geschoren. Een kam met verschillende hoogtes loopt langs het midden van het hoofd. De klassiekers worden uitgevoerd op rechte of krullende krullen, maar in het tweede geval moet het haar dik zijn, anders zal het haar vormloos en dun zijn. Met krullend haar moeten de zijkanten kort worden gesneden, maar niet geschoren, dan is de algehele look harmonieus.- kort. De mannelijke korte Mohawk is tegenwoordig erg populair. Praktisch kapsel is geschikt voor dagelijks, zakelijk en avondje uit. De mini-Mohawk heeft duidelijke parameters: de strook is 2 cm dik en de lengte van de strengen blijft 4 cm, dus dit kapsel lijkt vaak op een mes. Kort haar wordt gedoofd of volledig van de zijkanten verwijderd. De achterkant van het hoofd is volledig geschoren. De hoogte van het bosje wordt gekozen rekening houdend met de vorm van het gezicht en het lichaam. Een pony kan worden verlengd, zodat het algehele uiterlijk er extravagant uitziet.
- lang. Zo'n mohawk is de keuze van vrije en dappere mensen. Een haarstrook gaat van het voorhoofd naar de achterkant van het hoofd, terwijl de slapen volledig zijn afgeschoren. Verticaal stylen gebeurt met vernis of mousse. Haar ziet er origineel uit met elke haarlengte.
- gotisch. De temporale gebieden en het achterhoofdgedeelte zijn volledig geschoren. Een haarstrook kan worden rechtgetrokken of gekamd. Strengen kunnen van gemiddelde lengte zijn, maar ze zijn meestal lang gegroeid om de Mohawk zo vet mogelijk te maken. Er zijn twee ondersoorten van een dergelijk model - Amerikaans en Siberisch. Voor Amerikaanse Iroquois is een strook met een breedte van 4 vingers kenmerkend, en voor Siberisch - in twee.
studded. Een andere informele variatie waarbij het bosje in stappen wordt afgesneden of met een soort spijkers met vernis wordt gestapeld. Het gedeelte waar de strengen worden geschoren wordt uitgesneden met verschillende symbolen of patronen.- Kviff. Dit model omvat het knippen van het haar in de tijdelijke zone. Strengen van gemiddelde lengte bij de kruin veranderen in kort haar aan de achterkant. Kapsel zonder de juiste styling lijkt op een verkorte bob. Vorm een Mohawk in de vorm van een richel die op het voorhoofd valt.
- Glam chic. Zo'n mohawk vereist geen scheren van het tijdelijke gebied. Lang haar gekamd en gefixeerd cosmetisch. Kapsel ziet er presentabel en origineel uit en maakt het vrij eenvoudig, zelfs zonder een knipbeurt.
- Dikke pony. Uitdagend kapsel wordt gekenmerkt door lange krullen in de pariëtale zone en het knalgebied. Met behulp van haar wordt styling verkregen in de vorm van een kam of spikes, zoals een vrijheidsbeeld. Een dergelijk model wordt vaak aangevuld met markeringen of heldere kleuren.
- scheppend. Mohawk trad op als een klassieker, maar met de toevoeging van patronen in het gebied van de tempels. Dit kapsel ziet er origineel en uniek uit. Tekeningen kunnen worden gemaakt in de vorm van een ornament of ledematen van dieren of vogels, waarvan de ruggen zijn gemaakt in de vorm van een kam van het hoofdhaar. Populaire modellen zijn hagedissen en draken, die vaak worden geschilderd in groen en andere felle kleuren. Kapsel is de meest interessante Mohawk, maar met snelle haargroei moet het regelmatig worden bijgewerkt.
klassiek. Whisky wordt meestal volledig geschoren. Een kam met verschillende hoogtes loopt langs het midden van het hoofd. De klassiekers worden uitgevoerd op rechte of krullende krullen, maar in het tweede geval moet het haar dik zijn, anders zal het haar vormloos en dun zijn. Met krullend haar moeten de zijkanten kort worden gesneden, maar niet geschoren, dan is de algehele look harmonieus.
studded. Een andere informele variatie waarbij het bosje in stappen wordt afgesneden of met een soort spijkers met vernis wordt gestapeld. Het gedeelte waar de strengen worden geschoren wordt uitgesneden met verschillende symbolen of patronen.Vrouwelijke Mohawk is bijna hetzelfde als mannelijke variatie. Het enige verschil is dat de meeste meisjes hun haar liever op halflang haar knippen, wat er harmonischer uitziet met de algehele look. Ook de eerlijke seks probeert die modellen te kiezen waarmee je een verscheidenheid aan styling kunt maken.
Variaties voor jongens
Kleine mannen geven ook om hun uiterlijk. Eenvoudige kapsels die moeders voor hen kiezen, kunnen saai zijn. Mohawk voor kinderen kan een geweldige oplossing zijn voor een kind. Dit kapsel zal hem moediger en zelfverzekerder maken.
Meestal kiezen jongens voor een kort model, dat geen complexe zorg en lange styling vereist. Haar klimt in dit geval niet in de ogen. In de zomer met zo'n stijl wordt het hoofd van het kind niet oververhit. Mohawk-kind kan onafhankelijk worden gemaakt, wat een groot pluskapsel is.
Ongebruikelijk kapsel kan een echte jongen een echte Indiaan maken. Creativiteit kan worden toegevoegd met een geschoren patroon of ornament op de slapen.
Waar te dragen
Extravagant kapsel is een modieuze trend, maar niet iedereen kan erover beslissen. Zelfs met een kort model, zal de eigenaar zich onderscheiden van de menigte. Overweeg de volgende nuances voordat u besluit om haar te knippen.
Tegenwoordig beschouwen velen het Mohawk mannelijke kapsel. Mohawk is moeilijk te achterhalen bij het vrouwelijke imago, dus meisjes moeten serieus nadenken over de nieuwe look. Kinderen kiezen voor korte kapsels waarmee ze er niet te extreem uit zullen zien.
Gereserveerde coquilles kunnen worden gebruikt om dagelijkse uien te maken. Als er op het werk geen strikte dresscode is, kunnen kantoormedewerkers zich hetzelfde kapsel veroorloven. Een korte Mohawk is te zien op voetballers, worstelaars, muziekartiesten en acteurs. Maar regeringsfunctionarissen en het leger mogen niet met de Iroquois lopen.
Een kapsel van gemiddelde lengte, aangevuld met markeren of kleuren, wordt vaak gebruikt door mode-werkers. Rockmuzikanten sieren nog steeds de gotische stijl of spijkers die omhoog steken. Gewone tieners en informelen kiezen voor opstandige opties, geschilderd in heldere tinten.
Prestatietechniek
Iroquois is niet zo ingewikkeld in uitvoering, als je het op kort haar doet. Na een paar trainingen is thuis knippen niet moeilijk, zelfs op middellange en lange krullen.
Voor het werk heb je kappers en dunner wordend scharen nodig, een tondeuse en een randmachine, een kam met frequente tanden en stylingtools. Het haar moet goed worden gewassen en gedroogd voordat het wordt gesneden.
Stadia van de iroquois:
De haardos wordt gedeeld door een directe scheiding.- Het haar waaruit het kapsel wordt gemaakt, wordt gescheiden van de rest van de krullen en vastgemaakt met elastiekjes of clips. De breedte van de strip wordt individueel gekozen.
- De strengen op de slapen en de achterkant van het hoofd worden geschoren met behulp van een elektrische typemachine of ingekort met een schaar.
- De uiteinden van de resulterende strook worden gemodelleerd in de vorm van een driehoek, een halve cirkel of een vierkant met behulp van een typemachine. Ook worden fouten na het knippen verwijderd, wat symmetrisch zou moeten zijn.
- In de laatste fase zijn de uiteinden van de haren dunner.
De haardos wordt gedeeld door een directe scheiding.Nu blijft het alleen om de gewenste vorm aan de strengen te geven. Om een naar boven gerichte kam te maken, heb je mousse of schuim nodig. Lange tijd zal het behouden van het uiterlijk van een lange Iroquois helpen bij het fixeren van sterke fixatie. Voor de vorming van doornen moet een gel met een nat effect worden aangebracht.
Iroquois is nog geen universeel kapsel, maar velen hebben al geëxperimenteerd met hun uiterlijk, met behulp van het oude Indiase element. Eenvoudige en eenvoudige stylingmodellen verdienen de liefde van veel mannelijke vertegenwoordigers, en meisjes beginnen net een pakkend kapsel met verschillende afbeeldingen te proberen. Na verloop van tijd zal het spectaculaire uitzicht op de Mohawk niet alleen verrast, maar ook bewonderende blikken aantrekken.
Geschiedenis van de schepping
In tegenstelling tot de algemene mening dat de Mohawk werd uitgevonden door vertegenwoordigers van de punkcultuur van Engeland, verscheen dit kapsel in de oudheid in de Indiase stammen met dezelfde naam Iroquois. Nu wonen de afstammelingen van deze stam in Amerika in de staten Oklahoma en Ontario en leiden een normaal vreedzaam leven.
Maar hun voorouders, in het bijzonder de Cherokee-indianen, een van de slimste vertegenwoordigers van de stam, leidden een militaire levensstijl, en de Iroquois was een soort symbool van moed, agressie en bereidheid om te vechten voor hun territoria en het leven van hun families. De Indianen maakten grote, stralende Iroquois, schilderden ze in verschillende kleuren en demonstreerden kracht en meedogenloosheid. Trouwens, een speciale substantie, vergelijkbaar in consistentie en viscositeit met hars, hielp hen om de Iroquois te plaatsen.
Heropleving van de irokezen
De jaren 70 van de vorige eeuw werden gekenmerkt door de opkomst van verschillende subculturen, zowel in Rusland als in het buitenland. Onder hen was de punkcultuur bijzonder prominent. De zogenaamde punkers waren vol met kleurrijke kleding en hoog, geschilderd in alle kleuren van de regenboog, Iroquois. Dit kapsel is het belangrijkste en bepalende symbool van de punkcultuur geworden. Het is opmerkelijk dat water met suiker en zeep diende als middel voor het creëren van een iroquois, en geruchten circuleren onder moderne Russische jongeren dat het beste middel gewone borsch was.
Onder de bekende vertegenwoordigers van die tijd, die de voorkeur geven aan het klassieke Mohawk-kapsel, kunnen we de groep The Exploited onderscheiden, geboren in Schotland. In Rusland is en blijft een van de belangrijkste punkers van het land tot op de dag van vandaag de groep “Purgen”, op wiens concerten men nog steeds Iroquois op de hoofden van zowel de muzikanten zelf als hun luisteraars kan zien.
Mohawk vandaag
Tegenwoordig hoeven degenen die een mohawk willen dragen geen "dodelijke" middelen als teer of borsjt te gebruiken, omdat de loketten van de winkels zijn begraven in verschillende bevestigingsmiddelen. Deze vernis en gels en mousses voor haar. Bovendien heeft de Mohawk als symbool van protest en strijd zijn relevantie al lang verloren.
Tegenwoordig is dit kapsel slechts een symbool van individualiteit en een middel om stijl te benadrukken. Beroemde buitenlandse acteurs, vertegenwoordigers van sport en showbusiness shockeren het publiek af en toe met Iroquois van verschillende lengtes, hoogten en kleuren. En het wordt alleen waargenomen als het volgen van de mode - geen agressie en verlangen naar anarchie.
